Gece Şımarması... Şiiri - Nevin Kurular

Gidiş yönlerini değiştirsek trenlerin
Kaçak raylar döşesek bilinmez diyarlara
Yaramaz iki çocuk şımarıklığında
Başak tarlalı şehirler kursak.
Bizim olan mavi trenler
Bizim olan şehir
Ve şımarık çocukluğumuzla iç içe
Yalnızca biz olsak.

Sürgüne dursa yıldız çiçekleri
Yaprak yaprak sırlansak
Bir denizde karıştırsak kendimizi
Ellerimizi ayaklarımızı yüreğimizi
Hangisi sen
Hangisi ben ayrılmasak.

Kuyruğu uzun uçurtmalar bırakıp
Seher yellerine…
Bayram sevinçli renkler savursak.
İpi yoğun yumaklara eklesek kendimizi,
Ucunda biz salınsak.

Bilmesek ağlama vakti geceleri,
Daha çok..... daha çok şımarsak…
Gemiler kaçırsak denizlerden,
Adalar taşısak okyanuslara,
Çöllere palmiyeleri.

Ayak girmemiş ormanlara girsek....
Fillerin kulaklarına asılıp.
Salıncaklar kursak Zürafalara,
Timsahlarla oynasak yavru bir kedi gibi
Bilmeden vahşiliğini
Gülsek.

Ayı üfleyip.
Güneşi ürkütsek
Beklemeden şafakları bir gece vakti
Biz bizle hayatın yaşamalarında ölsek!