Gece Saçlım Şiiri - Poyraz Can

Göğsümün tam ortasında bir ağrı var. Bilirim, tanırım ben bu acıyı
Hem çok yabancısı değilim, hemde o kadar uzağım ki.
Sanki İki kaburga arasına saplanmış bir bıçağın defalarca çevrilmesi gibi.
Sanki yüreği bir şubat ayazında üşümüşde gözyaşları içine akmış gibi.

Dokunsa elleriyle ısıtacaktı tüm dünyamı.
Baksaydı bir kez gözlerime
Serecektim yıldızları ayaklarına.

Bazı anlar gelir.
Hani konuşmak istersin de konuşamazsın ya,
Hani Dilin lal kesilir, için çığlık çığlığa haykırır ya,
Hani söylemek isteyipte susarsın ya, tam öyle bir andı...
konuşsam yağmurlar yağacak kurak çöllere, yeşillenecek dünya bir baştan bir başa..
Sussam, kıyamet kopacak, devrilecek içimde sana ait ne varsa.
Ben sana ne konuşabildim, nede susabildim.

Kim bilir
belki dokunsa yüreğime bir destan yazacaktım ömrüne.
Belki de saçlarına bir tutam manolya takacaktım, gecenin en kuytu vaktinde , en sessiz yerinde.

Gün gelir karanlıklar sanki bir kabus gibi çöker ya ve her şey o anda gecenin emrine amade olur.
işte öyle bir geceydi nefesimin kesildiğini hissettiğim an.
Sözlerin; unutamadığım bir dua gibi asılıydı, ruhumun en derin, en ince yerinde.
Çünkü; tanımıştım seni Kâlû Belâ ' da
Ben sana sevmeyi öğretmiştim, sen bana özgür olmayı,

Hani soruyorsun ya bana, korkuyormusun diye?
Korkmuyorum! Korkmuyorum...
İnsan daha bu dünya'ya gelmeden önce bile tanıdığı,
Tenine dokunduğu, gözlerine baktığı, ellerini tuttuğu birinden nasıl korkardı ki?
Hem aciz insanların işi değilmiydi? Korkaklık
Korkmuyorum.. Gece saçlım
Seni sevmekten, kokunu almaktan, dudağının kenarındaki mucizeye bakmaktan korkmuyorum.

Duy beni son kez n'olur.. Duy...
Ne kaybedilmiş sevdalara yenik düşmeye,
Ne de yokluğunu başka bir kalpte aramaya.
Hiç bir şeye ihtiyacım yok, sen varken.
Son bir kurşunum bile kalsa senin için ölmeye değerdi.

Gece saçlım, sen bilmiyordun ama ben her gece saçlarının karasını, gönlümün yarasına bağlardım.
Ne vakit gideceğini anlasam, derin bir iç çekişle dolardı ciğerlerim.
Okyanusda boğulmak değilde bir kova suda can vermekti ayrılık...

Şimdi gidiyorsun öyle mi?
Gitmek mi? Kaçmak mı bu?
Git bakalım, git gidebildiğin kadar uzaklara git.
Nereye gidersen git, en fazla gönlümün bir kıyısından, diğer kıyısına gidebileceksin.
Şimdi;
Sana elveda demeyicem,
çünkü sen bana hiç gelmedin ki?

02.09.2025/ 23:45