gece koynuna
alır beni bir adım
adını gece
gül aya fısıldadım
gökleri tuttu
şafakta ürperirken
gece de yuttu
erkenden kaçtı tadım
dudak ucunda
durup dururken adın
kavuştum derken
hiçbir şey anlamadım
kar kışta kalmak
en büyüğü korkumun
izinden gelsem
diz uykusu muradım
sarmaşığım ol
sımsıkıca sar beni
yar aşığım ol
dolunaya uymadım
2603106denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 28.3.2010 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!