Gece en sessiz an Şiiri - Anıl Kılıç

GECE EN SESSİZ AN

Bir insan ne kadar saklanabilir ki
Geçmişinden dertlerinden kederinden
Çok zorlama kendini
Çünkü gece olup ta yalnız kalınca
O en sessiz ortam oluşunca
Kuracaksın kendi içinde o mahkemeyi
Ve isyan edeceksin yaşadıklarına
Bakacaksın geçmişine dertlerine
Soracaksın kendine NEDEN
Ben bunları hak edecek ne yaptım
Ben kimsenin kalbini kırmamak için uğraştım
Neden bana bunları yaptılar
Neden hep en değer verdiklerim
En çok yaktı canımı

..Anlam veremeyeceksin içinden!
Beddua etmek gelecek ve yine
Merhametine yenilecek edemeyeceksin
Yaşayacaksın bunları hem de her gece
Sabah uyanınca dertleri hüzünleri
Sıkıntı ve kederleri bir kenara bırakıp
Hayatta sanki hiçbir şey olmamış gibi
Günlük işlerine telaşlarına devam edeceksin
Yüreğindeki yangını kimseye belli etmeyecek
Kimsenin sana acıyarak bakmasına
İzin vermeyeceksin

İşte bu yüzden sen dünyadaki
Cehennemi içinde yaşayacaksın
Kimse bilmeden kimse görmeden
Hiç kimseye bir şey söyleyemeden
Kendi mahkemende kendini yargılayacaksın
Gece o en sessiz anda içindeki çığlıkları
Senden başka duyan olmayacak
Asla kimseye güvenme yoksa o mahkemede
Hep sen mahkum olacaksın
HER GECE  AMA
HER GECE