Gece Edebiyattır Şiiri - Kasım Kobakçı

Işığın sığındığı zafer anıtı,
Aşığın yürüdüğü yol, sonbaharda yiğitçe parlar,
Ağın görkemi akar, sabahleyin gelir;
Gece, konduğu gamzelerde ebedidir.

Kaç aşk dağlaması, sihir şelalesinin ışığı,
İçten içe ağlayarak, sesini yutarak,
Bunu şükre bağlayan, görür ve endişelenir.
Gece, gazeldir, bittiği tatlarla.

Dolunayda gökyüzü aydınlanır, dualarınız nur olur,
Onun sarayında her gönül günü Kadir gecesidir,
Mübarek günde, adam, yaşlı, genç;
Kurduğu ayetlerde gece sonsuzluktur.

Ruhun ufku kucakladı, düşlerindeyken,
Şehvetli bir görünüme sahipti, bilgisinin güzelliğinde,
Karışık kırmızı güller, şükran edasıyla,
Gece, vurduğu yerlerde edebiyattır.