Geç Kalma Şiiri - Yıldız Münüklü

Gün bitmeden güneşin son ışıkları veda etmeden
Ben henüz pes etmemişken gençken
Uzlaşmasız bir sesken ve sadece seni beklerken
Geç kalma!
Umutlar sona ermeden ve henüz tazeyken
Kıvrılıp akan bir yılan gibi geçmeden zaman
Ve aşk güçten düşmeden
Hiç bir gerçeğe alışmadan, ölümü keşfetmeden
Henüz maviyken her renk gözlerim yolda
Geç kalma!
İnancım varken düşlere, barışa, mutlu insanlığa
Düşler can çekişmeden yoğun bakımda
Başlıbaşına bir dünyayken çocuklar
Doğurabilme gücümden vazgeçmeden daha
Geç kalma!
Dalga dalga yayılan o senfoni
Gerilmiş bir yayken gece sabaha
Bütün sorular olgun, yanıtlar muhteşemken
En derin yara bile gün gelir unutulur
Kediler gibi yalanır durur her yara
Soğuk bir taşa dönüşmeden kalbim
Geç kalma!
İzin kalır, anılara saygıdır her iz
Ellerimize bırakır kendini bir ölü gibidir zaman
Zaman bazı zaman intihara meyillidir
En iyi ilaç değildir her zaman
Ne çabuk geçiyor akrep yelkovanı
Zehirliyor kendini en büyük özeleştiride
Hayat eğilmeyecek önümüzde bir daha
Geç kalma!