Geç Kalan Cevap Şiiri - Mehmet Işıkoğlu

Uçurdum fezaya gönül kuşunu
Vardıda kondu bir fidanın dalına
Oynattı heyecan yürek başını
Daha uçup gidemedi yoluna

Sevdalar yüklenmiş aşkın kadını
Açtı musluğunu doldu içime
Verdi bana yaşamanın tadını
Mevsim sonu kar yağmışken saçıma

Tazeden tomurdu sevgi başlarım
Coşturdu içimde akan pınarı
Çırpındı göğsümde yatan kuşlarım
Salladı rüzgarı koca çınarı

Bağrından gülleri ekti bağrıma
Yeniden yeşerdi gönlümde bahar
Felek ihmal, geç ses verdi çağrıma
Çağında tanısam nolurdu yar