uzaktan sevmenin acısını hissettim yüreğimde
bu gecede ağladı sensiz benimle gökyüzü
sitem dahi etmedim
bakıp durdum
puslu camların ardında.
bulutlara
sordum seni
inkar etti benden seni
bu yüzden kırgınım gökteki bulutlara.
arar bulurum seni
inandığım karanlık gecelerin arasında
tek dostum belkide yıldızlardı o da kaybuldu yokluğunda
bilmiyordum sonu ayrılıkmıydı yoksa neydi
öylece susup kaldım içime kor ateş düştü.
yürüdüğüm yollar hep diken
dağlara çığ değil sanki hüzün düşmüş
haykırdım sesimi gökte parlayan yıldızlara
uykusuz gecemin sonuydu sanki.
aynalarda hep sen vardın mahsumdu gözlerim
sen içimde iken hüzün düşer düşlerime
susuz kalan ağaçlar yeşerirmi su içmeyince
sevda iyi olmaz seni görmeyince
geç doğan güneşe değil
kaderime kırgınım...
Hüseyin YANMAZ
22/12/2011
Kayıt Tarihi : 27.12.2011 22:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!