Gazzeli Çocuklar Şiiri - Mustafa Kılıç

Bize neden kıydınız efendiler?
Yaşamamızı çok mu gördünüz?
Daha Dünya’ya bile gelmeden,
Anne karnında öldürdünüz.

Bize neden kıydınız Efendiler?
Korktunuz mu memedeki bebeklerden?
Bomba mı sandınız elimizdeki şekerleri?
Neydi aceleniz? Sütünü bile içmeden
Öldürdünüz kundaktaki bebekleri.

Bize neden kıydınız efendiler?
Hür Dünya’da kalmadı mı merhamet?
Başımıza fosfor bombaları yağdı yağmur yağmur.
Mermiler deldi geçti beynimizi,
Kim bilir? kaç bin adet.
Uçurtmamız yetim kaldı havada
Parçalandı bedenlerimiz.
Rabbim bu nasıl nefret?

Bize neden kıydınız efendiler?
Biz ölelim seve seve.
Eğer kanımız boğacaksa vahşeti.
Akıversin göz yaşlarımız,
Çürütecekse nefret tohumlarını
Ve…
Yeşertecekse sevgi çiçeklerini.
Mavi gök kubbe altına,
Getirecekse cenneti.