kalem tutmuyor elim
nicedir kağıt yüzü görmedim...
teselli etmiyor
hiç bir şey canımı acıtmıyor
nicedir hayalini bile görmedim
-ki sen oksijeniydin bu kalbin
okadar uzun tuttum ki seni
sonunda boğuldum
tuana'ya...
kader ağlarını örüyor üstümüze
aşkı bulaştırıyor elimize yüzümüze
ne bekliyorsun benden...
sende bitiyor her firarım her kacısım
yagmurlar beni sana öğutuyor hep
her yagmur damlası seni işliyor yuregıme nakış nakış....
yagmurda yurumem bu yuzden
ben bir damla SUya muhtactim
sımdı ılıklerıme kadar ıslandım
Ne bir ses ne bir seda
Kalmadı senden
Ne yazık kuşlar bile ürkmüyor artık benden
İçim boş kalbim sızlamakta
Ben istemezmiyim sanıyorsun
Aklımın ücra köşelerinde saklanmış
Ve yüreğimin en derininde
Yok saydığım,
Sakındığım,
Sakladığım,
Gidişinle lal olduğum...
Çiçek açıyor ağaçlar
İnadına sanki
yaprak döküyorum
Geceler uzuyor ben uykusuzluğun sınırında geziniyorum
Aklımdan zorum var
Seni unutmaya çabalıyorum
gün gelir
günü gelir
gelirsin belki...
olmaz deme olur belki..
yağmur damlası nasıl düşerse yeşil yaprağa
Yalnız geçen yılarlın ardından
Sende durgun bir SU
Bir göçmen kuşum
Uğruna her savaşa girmeyi göze alan
Sana sığınan bir göç yolunda…
Kalemim fırça, kağıt tual oldu
Aşkı çizdim aşkı boyadım ben
Yalnızlığın rengine
Sesime ses veren olmadı, bilen olmadı halimi
Hayalet gemiler bile uğramaz oldu bu sığ şehre
Kimi bekliyoruz ki daha, kimse gelmeyecek




-
Güven Odluyurt
Tüm Yorumlarmerhaba sayın sarı ben sivas cumhuriyet üniversitesi güven tanışıyormuyuz