Gazi Sarı Şiirleri - Şair Gazi Sarı

yalnızlığın son durağı bu kalp
aşkın olmadığı
güneşin doğmadığı sabahın olmadığı
umudun kalmadığı hayalin kurulmadığı
sensizliğin ta kendisi bu kalp

taşıdığım kadar varsın
kalbim atmaya çalıştıkca seni her an
damarlarımda dolaştığın kadarsın
ne eksik kalır en büyük aşklardan
ne öldürür
ne oldurur yalnızlık kadar...

Ne çok hatıram var seninle ilintili
Silmişimde hafızamdan her şeyi
Hatta kendimi…
Bir seni başaramadım silmeyi

Unutmak zor derlerdi inanmazdım

mecnunu olmakta yetmiyormuş aşkın
leylaya kavuşmakta...
şimdi anlıyorum kuşların özlemini kafeste
adını andıkça aldığım her nefeste
bıraktığım izler siliniyor...

Yapraksız bir ağaçtım ben kurumaya yüz tutmuş
Islattın beni sırılsıklam
Acılara ürkekti yüreğim yalnızlığa korkak
Sen yağmurlu günlerimin kadınıydın
Sana yürüyordum yalınayak…
Gözlerine baktıkça

Uzakta
Yağmurun bile vazgeçemediği
Uzak bir şehirdeyim
Yağmur dokudum üstüme
Buluttan gözlerim

hayalin bile yerini doldurmuyor
anlatmıyor
anımsatmıyor seni

herşeyin bir karşılığı var
bir senin yok

yüreğime dokunuyordu
bakışların aklımı başımdan alıyordu
yolunu kaybetmiş kuşlar gibi
sığınacak durgun bir liman arıyordu
göç yolunda...

zoraki yaşamların içinde,
zoraki gülümsemelerle
günleri birer birer devirmek..
saatler son hızla geçsede gece olsa
perdeler çekilse tüm zorakilere
hiç sabah olmasa..

Gelmesen bir gün
Bir gün kokunu duymasam
Ogün gelmeden öleyim
Ve senin elinden olsun ölümüm

Başucumda olmasın