bağbân'ım aşk bağında,benden gül umman gerek
sanırım sığdır bu göl, aşkıma ummân gerek
çölmüş her yer âşığa, kum yedim,rüzgâr kustum
bana altın kupada,mey,şarâp sunman gerek
bülbül acı soluyor,gül acı,diken acı
susarak yok'luğunu,sesime konman gerek
bir takvim başlattım ki,münezzeh,zamanlardan
şu gençliğin aşkına, ömrüme amân gerek
açıldım susam ile, harâmi tepesinde
gönlümün cevherine,gözünü yumman gerek
kâfî'dir duasına kendisi âmin diyen
ahmed'i mâtem sardı,çâresi yamân gerek
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 06:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!