en uçkun sözlerle serpilip süslendim
beni ovma yüreğinden cân efendim
kana boğulmşum boğazıma kadar
kan kustukça,ciğerime kan efendim
yatarım karanlık bir yol ortasında
otur göğsüme,mum gibi yan efendim
gözlerim ki,bakar kördür,mecâlim yok
yüzün göreyim,ol ki âyân efendim
öpüştüm sularla,hep ölümsüz sular
bir damla sun bana,suyundan efendim
ahmet kan ağlıyor,Kâfî mutlu mu ki
bir ufuk bağışla,bir zaman efendim
Kayıt Tarihi : 30.10.2010 11:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Kâfî](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/30/gazel-11-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!