Birden bitiverdi masallar
Beyaz attan indi şehzade
Ne o peri kızları kaldı
Ne bir iz bıraktı geride
Nasıl bir duyguydu unuttuk
Sesinde eskinin ürkekliği var
Duruşun, gülüşün eskisi gibi
Ne çabuk yaşandı o güzel yıllar
Böylesi insanın yazgısı gibi
Pişmanlık duymadık, keşke demedik
Soldurdular o gülü, kabahat dalda değil
Yüreğinden vurdular, yarası dilde değil
Melek yüzler ardında ne şeytanlar gizliymiş
Günahın böylesini anlamak elde değil!
Efsaneydi bu şehir, nefes kesen rüyaydı
Hayalleri süsleyen sönmeyecek sevdaydı
Yedi tepe yedi renk; altın, taşı–toprağı
Şairlerin gönlünde sonsuz esin kaynağı
Bir oyundur yaşamak, süreğen sahnelerde
Bilinmeyen senaryo yeniden her seherde
Bir ümit ışığıdır salkıma düşen benek
Başlangıç özlemidir, ömür boyu sürecek
Hüzün çiçekleri açmaya görsün
Sevdanın yolları kapanır hemen
Yılların sevgisi, elinde hırsın
Öfkeye dönüşür, tükenir hemen
Gönül bir çiçektir, kolayca solar
Ve Nuh’un gemisinden uçup da geri gelen
Bir beyaz güvercinin gagasında görülen
O dalın öyküsüdür, tufanlara dur diyen
Simgesi Akdeniz’in, yamaçları süsleyen
Işıl ışıl kandiller
Her yer cennet bu gece
Yine açıldı eller
Her ev mabet bu gece
Bir yakarış, bir dua
Gözün dosta hasretse
Her ânın nazlı geçer
Sevgi, muhabbet yoksa
Gülüşün hüzün saçar
İki can bir olunca
Bir tebessüm bekleme karşılık vermek için
Sevilmeyi isteme birini sevmek için
Arkadaş kıymetini yalnızlıkta öğrenme
İşleri ayırt etme, tembellikte direnme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!