Gayrı Harap Oldu Bozuldu Cihan

Gayrı harap oldu bozuldu cihan,
Eski gidişatla yol nerde kaldı.
Bozuldu bağ bahçe gitti bahçıvan,
Bülbülün konduğu gül nerde kaldı.

Eski günlerimiz bahar yaz idi.
Bahçemize konan şahin baz idi.
Her günümüz muhabbetle saz idi.
Hoş avazla öten tel nerde kaldı.

Şimdi bir huyumuz gitmiyor hoşa,
Kimi ağa oldu kimisi paşa,
Atlas libas giyen geçiyor başa,
Hani aba, hırka, şal nerde kaldı.

Kime ne diyem de ben kime küsem,
Yağmur gibi yağam yel gibi esem,
Büryani hasbihal olayım desem,
Müşkül danışacak kul nerde kaldı.