Zenginliği bilip ülkü;
Yığıp durma malı mülkü!
Çaban yoksa ahret için;
İşin zordur orda Ülkü!
Kalır iken burda her mal;
Gelir senle ancak vebal.
Varsa sonda hesap kitap;
Alma onu, olsa da bal!
Hayır, sanıp çok emlaki;
Olsun deme sen illa ki!
Talip isen zenginliğe;
Bari matlup olsun baki.
Bu değilken halk-ı gayen;
Şartlanmışsın buna sa’yen.
Bu niyetle ölür isen;
Bil ki orda nardır payen!
Kâfi ise gelir, irat;
Ziyadeyi etme murat!
Diyorlar ki onca yükle;
Geçilmezmiş kolay sırat!
Abdullah Toroslu
24.10.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 24.10.2013 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!