Ne sahte şeymiş şu yalan dünya;
Güldüm ağladım, sustum ağladım..
Birgün bitecek diye bu uzun rüy'a,
Günâhımı bir bir saydım ağladım..
O güzel gençliğim bir anı oldu.
Simsiyah saçım aklarla doldu.
Gözlerim hicranla mâzîye daldı;
O eski günlere yandım ağladım..
Ben garip yolcu, şu dünya bir han;
Niçin yaratıldım düşündüm bir an..
Şu yalan ömrümüz hep zarar-ziyan
Elimi semâya açtım ağladım
1996
Mehmet Akif ArdıçKayıt Tarihi : 21.11.2005 12:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Akif Ardıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/21/garip-yolcu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!