Garip Mısralar Şiiri - Mahmut Sayar

Bîçâre zamanlardan geçti gönlüm
Islandı belki o ıslaklıkta yandı gönlüm
Dönüş var mı bilmem ölüme?
Ölüm var mı bilmem yorgun gönlüme?

Değişmem denizlerin mavisine, gözlerinin rengini
Kaybolup gitse de sevdamız bu gönül selinde
Yağmur kokusu başlar, saçlarının her telinde
Dolarken gözlerim bir türküde, bulut olur ufalanır hayallerde

Eylül bir kuş uykusu kadar hafif gözlerinde
Yanaklarından süzülse de yaşlar bir gölge gibi
Siyahın koyusuna çizdim de yalnızlığımın rengini
Biliyorum, vedalarda güzeldir, senin gözlerinde

Sevdam ne cisme, ne cismaniyete
Kerem misali gönül; olmayanı özlemekte
Olmayana dökmekte, garip mısraları
Olmayanı bekleyecek, devirecek ardışık yılları

Çiçekler kokmuyor rengarenk bahçelerde
Kuşlar inzivaya çekildi ötmüyorlar neşve ile
Ve bahar gelmiyor, sen gelmeden
Ve sen gelmiyorsun, ben ölmeden

Kasım 3 / '06