Garip Gönlüm Şiiri - Mözgür Özbek

GARiP GöNLüM

neler gelir kul,olanın başına
yaz ayında kar,yağıyor bağıma
dağlarda taşlar,susar ahuzara
feryat figanlar eder garip gönlüm

usandım bunca,çileden kederden
vazgeçtim artık,gülmekten neşeden
umudum bitti,sevgi gölgesinden
yoruldu artık dargın garip gönlüm

garip yolcuyum,viran harap handa
dertler yazılı,soğuk duvarında
efkarım döner,sevdalı başımda
dumansız külsüz tüter garip gönlüm

murad almadım,dünyaya geleli
yenildim kader,oyunun hileli
hüzün doluyum,kendimi bileli
kulların kulu oldu garip gönlüm

sevda denizde,viran oldu gemim
sökük dikişi,çürümüş yelkenim
çorak gönlümde,yeşerir hayalim
deryada dalga dalga garip gönlüm

keder içimde,tüterken hep sustum
sevgi aradım,eza cefa buldum
dünden terketmiş,hain eşim dostum
dosttan darbeler yedi garip gönlüm

dünyanın gamı,yükleri sırtımda
merhem bulmayan,dertlerim bohçamda
hevesim yaşar,dumanlı dağlarda
hüzün dert acı dolu garip gönlüm

hayat denilen,çileli bir yolmuş
sevgi haine,yalan maske olmuş
gönül bağımda,gül goncası solmuş
bahardan yazdan geçti garip gönlüm

yarin hançeri,kalbimde ruhumda
hayallerim yok,oldu rüyalarda
volkanlar patlar,elemli bağrımda
ateşde yanar inler garip gönlüm

m.özgür özbek