Garip Gönlüm Şiiri - Cumali Osman

Baharı bekleyen bir çiçek gibi
Yağmuru bekleyen bir toprak gibi
Mezarı bekleyen bir ölü gibi
Bekliyorum seni garip gönlümde

Canım acıyor düşündüğümde
Hasret bitmiyor gelmediğinde
Uyuyamıyorum görmediğimde
Beklerim seni garip gönlümde

Yaşıyorum sanma yalan dünyada
Aldığım her nefes işkence bana
Yaklaştığım her an her dakka sana
Bekliyorum seni garip gönlümde

Kanıyor içim yaptıklarına
Anlam veremedim sunduklarına
Gelmeyeceğini bilsem de yine
Beklerim seni garip gönlümde

Bekliyorum sanma seni gönlümde
Artık acı vermiyor kalpsizliğinde
Senin güzelliğin sensizliğinde
Yaşarım ben böyle garip gönlümde…! ! !