Sanki fırtınalar esiyordu
Garip olan gönlümde
Güldürmeyip ağlatandı
Geçirdiğim genceçik yaşımda
Sanki ömür hayal misali
Günler gelipte geçti
Dünyayı gören gözlerim
O anda hüzünleri seçti
Artık anamıyorum
Geçirdiğim hüzünlü ve mutlu günleri
Çünkü gözlerim hayata kapandı
Kulağımla duyamıyorum
Mustafa Duyar’ın ömrü de yetti.
Bedenimden,ruhum ayrılıp gitti.
Mis kokan kara toprak
Beni de bağrına bastı
Kayıt Tarihi : 2.6.2009 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!