yaşadığım...
garipçe bir duygu....
sadece bir kez gördüm....
başkada görmedim rüyada bile....
peki neden adı geliyor her gün dile....
gece rahatım....
ama uyandığımda....
sanki yanı başımda karşımda....
gün boyu çıkmıyor aklımdan neden....
işe benimle geliyor çıkışta benimle neden...
yol boyu....
aracımın dikiz aynasında....
bakıyor gözlerini dikmiş bana....
yine beraberiz san ki iki eski dost...
bir aydır benimle serilmiş kalkmıyor post...
bir daha da...
hiç karşılaşmadım....
karşılaşmak içinde uğraşmadım....
aramadım sormadım çok gariptir ki....
o gün bu gün hiç onsuz anım da olmadı...
bilmiyorum....
ne olur nereye gider bu işin sonu....
ne gariptir ki düşlerim de yok...
gün batıyor o kayboluyor....
ta ki şafak sökene...
mesaiye gelen işçi gibi....
şafakla başlıyor gün batımı bitiyor...
garip bir duygu artık hoşuma bile gidiyor...
alıştım arar oldum yoklar oldum sağı solu....
aynada görmeyince bulamıyorum gideceğim yolu...
garip...
çok garip bir duygu....
içimde şu an kemirip duruyor....
kalbim sanki saat gibi...
güneşe kendini kuruyor....
Kayıt Tarihi : 4.4.2023 13:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!