Garibi duyan olmadı.

Yalnız yaşıyordu garip köyünde,
Hastalık çökmüştü birden bedene,
Gelmez oldu artık kimse evine,
Üç gün önce ölmüş duyan olmadı.

Üç oğluyla vardı bir de tek kızı,
Şu yalan dünyada murat almadı,
Yanına varırdım dinmezdi sancı,
Komşu neredesin diyen olmadı.

Zengindi önceden düştü fakire,
Vermediler bir tas çorbayı bile,
Soğukta garibim donmuş evinde,
Sobasını kuran yakan olmadı.

Aramaz çocuklar hatrını sormaz,
Fukara akraba yanına varmaz,
Kokuyor derdiler esvabın yumaz,
Hamama götürüp yuyan olmadı.

Garibim yatıyor sünger yatakta,
Yoktur bir inilti dilinde dua,
Al canımı der di Yüce Mevlaya,
Gelip te helallik alan olmadı.

Hastalık çoğaldı kalktı Yoğuna,
Yatakta havalı olmaz ki fayda,
Kaldı kaderiyle garip başbaşa,
Gelip te sedyeden tutan olmadı.

Garipti cenaze evden aldılar,
Yıkayacak Hoca zorlan buldular,
Sel ağzı mezarı yufka kazdılar,
Kur’an Hatim Telkin veren olmadı.

Hüdayi der zordur garipçe ölmek,
Eşin dostun yoktur yalınız kalmak,
Kimseler duymadan veda eylemek,
Garibim öldü yemek veren olmadı.

09.02.2021//KIRIKKALE