Gardaşım Şiiri - İbrahim Pataz

Savaşkazanında,kaynar milletler
Sen umutsun, onmaz derde gardaşım.
Şu dünyaya, nizam verir namertler,
Kaygıyla aradım, nerde gardaşım?

Fitne hedef almış, Türk-müslümanı,
Toprağı ıslattı mazlumun kanı
“Dünya Düzennin’de” adalet hani?
Gayri işlerimiz, zorda kardeşim.

Balkanlarda, soy kırımı durmuyor.
Kafkaslarda, Moskof aman vermiyor.
Çeçenya’ya selam saldım varmıyor.
Arada düşman var, perde gardaşım.

İyinin yerini, kötü alınca,
Haklı, yaşayamaz, kendi halince,
Güç sahibi, adaletsiz olunca,
Mezar, mesken olur, merde gardaşım.

Her yerde ağlayan, kardeşim, bacım,
Ondan katmerleşip, artıyor acım,
Gizli planlarla, yapılan hücum,
Aziz bildiğimiz, yurda gardaşım.

Haclıyı ürkütür, Türk’ün varlığı,
Bozmak ister, düzenliği, dirliği,
Gerçekleşsin, Türk dünyası birliği,
Böyle bir sevda var, serde gardaşım.

Bosna’da, Mostar’ım yıkılır iken,
Uygarlık izlerim, yok olur iken,
Türk-İslam kimliği, sökülür iken,
ELEMİ, kavrulur korda gardaşım.
01/01/1995 ADANA