Gardaşım Şiiri - Yusuf Dursun Bulut

Batının çakalları her yerde uluyorlar.
Çocuk, kadın demeden vuruyorlar.
Basra, Bağdat, Erbilim yanıyorlar.
Kerbela yanıyor görün gardaşım.

Çoluk çocuk ağlar babasız.
Musul Kerküklüm kaldı yuvasız.
Türkmenler oldu sılasız.
Fırat kan ağlıyor gardaşım.

Kürt, Türkmen, Şii, Arabı,
Haçlı ayırmadı hepsini taradı.
Bu geride bekleyen sırtlana yaradı.
Sokaklar yas bağlıyor gardaşım.

Ar namus kalmadı, teslim oldu harama,
Gardaş, gardaşı vuran vurana,
Köyler, kentler, döndü virana,
İçine Baykuşlar doldu gardaşım.

Uyan, gaflet uykusundan aç gözünü,
Dinlemedin, sen dostun sözünü,
Ateşle, sinende sönen közünü,
Duman bacaya küsmüş gardaşım.

Garip Yusuf çaresizce durdu.
Amerika bak yine gudurdu.
Cami, türbe Köyleri vurdu.
Geylani yanıyor duy Gardaşım. 2003