Gardaş Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

GARDAŞ

Ne olur uzak dur ayartma beni,
Haram lokma bana yaramaz gardaş.
Kör şeytana zedeletme bedeni,
Dünya tabip olsa saramaz gardaş.

Gönül kaptırırsam yalan dünyaya,
Dalarım seyrimde derin hülyaya,
Bütün amellerim uçar havaya,
Gönül menziline varamaz gardaş.

Allah’ı seversen bırak yakamı,
Ben Rabbime dayıyayım arkamı,
Bir kez bırakırsam helal lokmamı,
Gözlerim Cennet’i göremez gardaş.

Boşuna düşürme dünya peşine,
Haram katma ekmeğime aşıma,
Bu dünyada kör şeytanın işine,
Ne akıl, ne Fikir eremez gardaş.

Hiçbir şeyle edilemez telafi,
Yitirirsem haysiyeti, Şerefi,
Ne imam Maliki, Ne İmam Şafi,
Bu kara lekeyi silemez gardaş.

Çirkeflikle zirvelere çıkarsa,
Kalbe nifak tohumunu ekerse,
Haksız kazanç ile bina dikerse,
Kul Müçtehit Hesap veremez Gardaş.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi