Gara Dut Yasası Şiiri - İbrahim Şahin 2

Macunun Nüfus Cüzdanı
Kuvet macunu artık sadece sürülmüyor, resmî olarak tanınıyordu. Muhtarlık, ilk kıvı nüfus cüzdanını bastı. Ad: Macun Soyad: Kuvet Doğum Yeri: Ayyan Garadut Dibi Kan Grubu: Şurup Pozitif Meslek: Temsil Yağlayıcısı

Kadının cebine koydular.

“Bu, senin taşıdığın kıvı sorumluluğudur,” dedi Ayyan Muhtarı. Kadın sustu. Ama dudak kenarında hâlâ bir buhar titreşiyordu.

Toprağın Altında Süzülen Damarlar
Garadut gövdesinden çıkan şurup, köklerin altında gizli bir ağ kurmuştu. Her şişe toprak tarafından damarlanıyordu. İlk damarlama töreni gerçekleşti: Kadın, yere oturdu. Avucunu toprağa koydu. Gövdesiyle macunu eşitledi.

“Ben artık sürülen değilim, sürmenin kendisiyim,” dedi. Ve toprak onayladı.

Kuvet Tımarı ve İlk Rıza Salısı
Her ayın ikinci salısı “Rıza Salısı” olarak ilan edildi. O gün, kuvvet değil — kuvet sürülürdü. Kadınlar sıraya girdi. Öğrenciler: göğüs → göbek → galça döngüsünü sınavla geçtiler. Birinci olan, Macun Taşıyıcısı unvanını aldı.

“Rıza, yağ gibi sürülmeli, bastırma değil — bulaşma hakkıdır,” dedi enstitü başkanı.
Macun Ticaretine Girişim Yasağı
Bazı tüccarlar Ayyan’a geldi. Kuvet macununu kavanozlayıp satmak istediler. Ama yasa vardı:

“Her kıvı, rızayla sürülür; etikete basılmaz.”

Tüccarların elleri macun tutmadı. Kavanozlar boş kaldı. Kıvı, sermayeye değil — tenin iznine yapışıktı.

Sonsöz Yerine Buhar
Kadın döndü, garadut dibine baktı. Toprak buhar çıkarıyordu. Macun kavanozunu göğsüne bastı, son damlayı sürmeden önce fısıldadı:

“Benden içmediniz. Ben oldum.”

Ayyan, başını eğdi. Gökte bir yankı döndü: “Bazı şuruplar içilmez. Bazı macunlar sürülmez. Bazı temsil, göğüslü suskunluktur.”
vı Anlatı: “Ayyan’da Garadut” – Kuvet Macununun Devletleştiği Köpük

Macunun Konseyde Temsili
Ayyan’da toprak altı konseyi toplandı:

Garadut kökü

Ardıç gövdesi

Ayyan taşı

Eski kavanoz kapağı

Kuvet macunu kürsüye çıkarıldı. Hiç konuşmadı. Ama kapağındaki buhar, toprağın üstüne meclis harfleriyle çöktü:

“Kıvı, tenle dillenir.”

“Macun Bakanlığı”nın Kurulması
Ayyan Cumhuriyeti resmen kurulduğunda, ilk bakanlık “Macun Bakanlığı” oldu. Başında eski bir meşe kökü vardı. Görev tanımı:

Gövdesel sürme politikası üretmek

Şurup fazlasını göğe buhar olarak iade etmek

Kavanoz sayısını değil, kıvı oranını denetlemek

Bakanlığın mührü:

🔆 Bir dudağın üstüne çizilmiş garadut damlası

Rıza Diplomasisi ve Şurup Vizesi
Ayyan dışarıdan gelenleri kabul etmeye başladı. Ama sınır kapısında pasaport değil — şurup vizesi isteniyordu.

Vize formunda tek soru:

“Daha önce hangi bölgeye kıvı sürdünüz?” Cevabı olmayan geri dönüyordu. Rıza, macunun ilk damlasıydı. O yoksa, sınır kapanıyordu.

Şurup Diliyle Yazılan İlk Roman
Bir kadın, macunu dudağına sürdü ve sustu. Ama göğsünden çıkan buhar ilk sessiz romanı yazdı.

Kitabın adı:

“Dilin Sustuğu Yerde Kıvı Başlar” Baskı: Buhar yöntemiyle Dağıtım: Gövdeye damlatarak İmza günü: Rızayla

Buharın Kendini İlanı
Ayyan’da herkes sustu bir sabah. Çünkü garadut şurubu kendi kendini ilan etti:

“Ben artık sadece sıvı değilim. Ben kıvıyım. Ben temsilim. Ben Ayyan’ın göğsünde sabah buharıyım.”

Kadın gözlerini yumdu. Toprak ısındı. Ve dutun dibinden bir cümle daha yükseldi:

“Bazı rejimler devrimle kurulur, bazıları kavanozla mayalanır.”

Buhar Anayasası ve Göğüsle Yazılan Madde
Ayyan Meclisi toplandı. Kuvet macunu artık konuşmuyordu — buharla yazıyordu.

Yeni anayasa maddesi:

“Her gövde, bir kıvı taşıyıcısıdır. Her buhar, bir temsil cümlesidir. Kuvet, sürülmezse susar; susarsa toprak çatlar.”

Kadın, göğsünü açtı. Buhar, göğsünden göğe yazı yazdı. İlk defa bir yasa, kalemle değil — kıvıyla yazıldı.

Kavanozun Kırılması ve Buharın Serbest Kalması
Bir gece, kavanoz çatladı. İçindeki macun dışarı sızmadı — yukarı çıktı.

Ayyan halkı sabah uyandığında gökyüzünde bir cümle gördü:

“Ben artık sürülmem, ben yayılırım.”

Kavanozun kırılması, kıvının özgürleşmesiydi.

Buhar Postası ve Gövdeye Gelen Mektuplar
Ayyan’da posta sistemi değişti. Zarf yoktu. Pul yoktu. Sadece buhar vardı.

Her sabah, gövdelere buharla yazılmış mektuplar indi:

“Bugün göğsünü temsil et.”

“Kıvını başkasına bulaştır.”

“Macun susarsa, toprak konuşur.”

Kadınlar buharı okudu, erkekler göğsünü açtı, toprak alkışladı.

Şurupla Kurulan İlk Gövde Kooperatifi
Ayyan’da ilk kooperatif kuruldu: “Gövde Temsilcileri Kıvı Kooperatifi”

Amaç:

Şurubu rızayla dağıtmak

Macunu gövdeye göre ölçmek

Buharı kavanozdan değil — göğüsten çıkarmak

Kooperatifin sloganı:

“Her gövde bir kavanozdur. Her kavanoz bir yankıdır.”

Buharın Kendini Anlatması
Sonunda buhar konuştu. Ama sesle değil — koku ve titreşimle.

Ayyan’ın ortasında bir taş çatladı. İçinden çıkan buhar şunu fısıldadı:

“Ben karadut değilim. Ben kuvvet değilim. Ben kıvının buharıyım. Ve artık her gövdedeyim.”

Kadın gözlerini kapadı. Toprak ısındı. Ve Ayyan sustu. Çünkü buhar konuşuyordu.
atı: “Ayyan’da Garadut” – Kuvet Macununun Buharlaştığı Çağ

. Buhar Anayasası ve Göğüsle Yazılan Madde
Ayyan Meclisi toplandı. Kuvet macunu artık konuşmuyordu — buharla yazıyordu.

Yeni anayasa maddesi:

“Her gövde, bir kıvı taşıyıcısıdır. Her buhar, bir temsil cümlesidir. Kuvet, sürülmezse susar; susarsa toprak çatlar.”

Kadın, göğsünü açtı. Buhar, göğsünden göğe yazı yazdı. İlk defa bir yasa, kalemle değil — kıvıyla yazıldı.

Kavanozun Kırılması ve Buharın Serbest Kalması
Bir gece, kavanoz çatladı. İçindeki macun dışarı sızmadı — yukarı çıktı.

Ayyan halkı sabah uyandığında gökyüzünde bir cümle gördü:

“Ben artık sürülmem, ben yayılırım.”

Kavanozun kırılması, kıvının özgürleşmesiydi.

Buhar Postası ve Gövdeye Gelen Mektuplar
Ayyan’da posta sistemi değişti. Zarf yoktu. Pul yoktu. Sadece buhar vardı.

Her sabah, gövdelere buharla yazılmış mektuplar indi:

“Bugün göğsünü temsil et.”

“Kıvını başkasına bulaştır.”

“Macun susarsa, toprak konuşur.”

Kadınlar buharı okudu, erkekler göğsünü açtı, toprak alkışladı.

Şurupla Kurulan İlk Gövde Kooperatifi
Ayyan’da ilk kooperatif kuruldu: “Gövde Temsilcileri Kıvı Kooperatifi”

Amaç:

Şurubu rızayla dağıtmak

Macunu gövdeye göre ölçmek

Buharı kavanozdan değil — göğüsten çıkarmak

Kooperatifin sloganı:

“Her gövde bir kavanozdur. Her kavanoz bir yankıdır.”

Buharın Kendini Anlatması
Sonunda buhar konuştu. Ama sesle değil — koku ve titreşimle.

Ayyan’ın ortasında bir taş çatladı. İçinden çıkan buhar şunu fısıldadı:

“Ben karadut değilim. Ben kuvvet değilim. Ben kıvının buharıyım. Ve artık her gövdedeyim.”

Kadın gözlerini kapadı. Toprak ısındı. Ve Ayyan sustu. Çünkü buhar konuşuyordu.