Gün oldu çağlayanlar gibi ağladım,
Toprak suya doydu da,
Ben gözyaşına doyamadım.
Gün oldu şuurumu kaybedene dek güldüm,
Kahkahalarımı gökyüzüne, sağır sultana duyurdum.
Hüzünlendim gamlarım Yakub’ a taş çıkardı.
Coştum ara sıra kabıma sığamadım,
Taşkın seller gibi bentler aştım,
Sıcak bir ele dokunup yandığım da oldu.
Bir çift gözün kuyusunda boğuldum,
Yüreğinin dehlizinde savruldum,
Aura’sının büyüsünde kayboldum.
Kapılıp girdabına Med,
Dokunup yarasına Cezir oldum.
Bir sesle şahlandı duygularım,
Şad oldum.
Ses kesildi dibe vurdum,
Dolu değdi kavruldum,
Güneş vurdu eridim.
Bütün bunları yaşarken biliyordum,
Sevdiğim kadar sevildim,
Ama ben de az sevmedim…
26/03/2012 VAN
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 11.2.2014 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dolu değdi kavruldum,
Güneş vurdu eridim.
Bütün bunları yaşarken biliyordum,
Sevdiğim kadar sevildim,
Ama ben de az sevmedim…
Sevmek kadar güzel şey olur mu ellerine yüreğine sağlık Sevgili Nimet
TÜM YORUMLAR (13)