Galip Sinecikli Şiirleri - Şair Galip Si ...

Ben senin,
En çok leylak kokan,
Belik belik saçlarını sevdim,
Kekik kokan tenini sevdim,
Bir kardelen gibi,
Asi bakışlarını sevdim,

bir zamanlar
kıskanç dalgalar
öfkeliydiler bize
hani biz
sahilde yürüyorduk
kumların üzerine de

hani
dalıp giderdim bazen
okşarken sen saçlarımı
hani
sen heyecanlı bir şeyler anlatırdın da
ben gülerdim

etrafımdaki kalabalıkları görüp de
aldanmayın çokluğuma
o kadar yalnızım ki
gölgem bile
yanımda
ardımda

canımı yaktığın kadar canın yandığında
beni hatırlayacaksın
canımı ne kadar yaktığını şimdi bilmiyorsun
bir gün canın yandığında
benim canımın ne kadar yandığını anlayacaksın
benim yangınım kadar yanmazsan

BİR GEZİ HİKAYESİ


Bir Mayıs sabahı Ankara Otogarı yine hareketli ve kıpır kıpır bir şekilde karşıladı beni, uzun bir otobüs yolculuğu sonrası, yine Ankara’ya gelmiştim. Devlet görevlisi olduğum için sık sık zaten bu şehre geliyordum ama bu gelişim daha farklıydı, çünkü özel olarak kendime ayıracak zamanım vardı en azından ve ben bu zamanı dostlarla geçirmeyi planlıyordum. Önce telefon trafiği oldu çünkü dostlar gündüz çalışıyorlardı, bende bu arada kendi işlerimi hallettim, akşam üzeri sevgili Hünkar DAĞLI abim ile buluştuk, bir müddet sohbet edip farklı dostlarla tanıştırdı beni, bu arada aradık Ümüt GÜNGÖR abimde geldi yanımıza, hepside çok güzel insanlardı, sıcakkanlıydılar, hiç yabancılık çekmedim aralarında. Daha sonra
Hünkar abi ile konuşmamız.
- “Hadi bir Cafe’ye gidelim oturalım Fahrettin ile Fatih’te gelirler” dedi.

Merhaba Babaanne,

Sana bu mektubu hangi zaman ve mekanda yazdığımı bilemezsin, ama bildiğin şeylerin başında gelen Seni Çok Sevdiğim ve Hiç Unutmadığım,
her duamda sen varsın, her akşam yolumun üzerinde olan Kabrine uğrayışımı ve en sevdiğin çiçek olan bir Gül bıraktığımdan anlıyorsundur değilmi Babaanne.
Babaanneciğim,
Mektubunu okuduğumdan beri sana yazamamıştım, sen her gece bizi ziyaret ettiğine göre biliyorsundur annemin rahatsızlığını ve sana yazamayış sebebimi, bana kızmadın değil mi Babaanne?