yüreği olmadan da yaşıyormuş insan
buna yaşamak denirse
ne yediği yemekten
ne içtiği sudan bir tat almasa da yaşıyormuş işte
alıp gittiğinden beri ben yüreksiz/im
Ayrılık kararı aldık,
Bu aşk yürümüyordu bizce,
Sana gitme demeyi çok isterdim oysa,
Kal burada demek isterdim,
Ama sende kararlıydın kendince,
Bende kararlıydım kal dememeye,
ben demem için
benim bende olmam lazım
beni bana bırakmalıydın
ki giderken onu da sende unutmuşsun
tıpkı gözlerimin rengini unuttuğun gibi
Gazze kokusu ölüm,
yağmuru gözyaşı olan Gazze
cenazeler dizilmişler sıralı
yürekler dayanabilir mi bu acıya
yanan yüreklerin yangınını gözyaşı söndürebilir mi
ve zalimin zulmü diner mi sende Gazze
niye sessiz duruyorsun bu gece?
bana donuk donuk bakıyorsun
neden hiç konuşmuyorsun?
yoksa sessizliğinle
bana birşey mi anlatmak istiyorsun?
ben seni kendimce sevdim
yaşadım sevdanı kendimce
kendimce başlattım yangınımı
tatlı bir tebessümün
Dün bu sahil kasabasına geldim,
Yine eskiden olduğu gibi dolaştım,
Ama bir farkla,
Bu defa sensizdim,
Sensizliği kutladım,
Tek başıma,
dokunma sakın kirpiklerime
gözümün yaşı değil onlara bulaşan
özümün ağısı
dudakların yanar
bu gidiş hiçbir gidiş gibi değil ey sevgili
senin olduğun şehre
şimdi yağmurlar yağıyor
her yağan yağmurda
sensizliğe ağlıyorum ben
çünkü,
en son yağmurlu bir günde
gün gelince
elbet unutursun beni
nasıl unutacağını anlatayım istersen sana
elbet birine rastlayacaksın
benden daha genç
yakışıklı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!