Akşam oldu, yine güneş sensiz battı.
Yıldızlar kayarken, ay kaşların çattı.
Kara bulutlar gökte, şimşekler çaktı.
Bekledim geceler boyu, sen gelmedin.
Başımı koydum dizin diye taşlara.
Selviler boynun büktü, güller ağladı.
Sen giderken sahilden öyle sessizce.
Zaman durdu, güneş karalar bağladı.
Sen giderken sahilden, öyle sessizce.
Bülbül figan etti mahzun kalan güle.
Gün akşam oldu, yalnız başıma sahildeyim.
Bilmiyorum artık şimdilerde ne haldeyim.
Zaman durmuş, her şeyin bittiği yerdeyim.
Boynum bükük, halim görenler seni sordular.
Yürüdüm amaçsızca, o sahil boyunca.
Yıllar yalnız akıp gider.
Sen nerdesin ben nerdeyim.
Ömür böyle nasıl biter.
Sen nerdesin ben nerdeyim?
Mevsim döner, zaman akar.
Hani, el ele yürüdüğümüz sahiller.
Sonsuzluğa açıldığımız yelkenliler.
Güneş batarken, ufuktaki o cümbüşler.
Alemler oradaydılar, sen yoktun gülüm.
Dolaştım amaçsızca sensiz kıyılarda.
Geceler karanlık, uykum gelmiyor.
Sensiz doğan günler ışık vermiyor.
Mektupların, hasretim gidermiyor
Hasretinden ölmeden dön gel yarim.
Gündüzün tadı yok, gecenin sonu.
Bir ümitle çaldım dün kapını.
Eller uyandı sen uyanmadın.
Dolaşıp durdum hep etrafını.
Eller uyandı sen uyanmadın.
Sazım elimde dikili kaldım.
Sevda Çiçekleri mevsimsiz açar.
Ne güller gibi baharı bekler.
Nede, kasımpatı gibi sonbaharı.
Ne ilk, nede sondur baharları.
Bir gün boran vurur onları.
Başka bir günse, güneş yakar.
Yolum gurbete düştü, başım darda.
Bir gel diyen yok mu bana sıladan?
Haşin dağların aşılması zorda.
Bir gel diyen yok mu bana sıladan?
Gönlüme geçmiyor artık sözlerim.
Yine yaşlı çınarın yaprakları,
dökülüyor dallarından.
Birer ikişer, caddelere sokaklara.
Çöpçüler her ağaran ilk ışıkla,
kovalarken onları ellerde süpürgeler.
Biri yakalansa, inadına baksana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!