Ğ havel ettim mevlaya Şiiri - İrfan Korkmaz

HAVEL ETTİM MEVLAYA

Havel ettim mevlaya sendeki asık surat
Hep asık kalsın yüzün dileğim alma murat
Sanki sen kurmuşsun cennete köprüyü sırat
Ekmek aşım senmisin bu tafran bana niye

O kadar çirkin olmuş asar iken yüzünü
Dili zehir saçıyor konuşurken sözünü
Bakarken belli eder düşüncesi özünü
Düşman kesildin bana ben insan oldum diye

Haramdır helal etmem baksan hüsnü niyetim
Ben bir köle değilim hala var hüvviyetim
Sana muhtaç değilim yerinde güć kuvvetim
Bir çift söz sana olur yeni yıla hediye

Babanın ocağında beslenmiyor boğazım
İnsan olduğum kadar yanaz oğlu yanazım
Hakın hayır dilerken hem duada niyazım
Değerimi eşleme bir köpeğe kediye

Ben zavallı deģ ilim her yerde vardır kolum
Kimseye acımam belli olmaz sağım solum
Ben irfanım aşarım sen tıkasanda yolum
Acı söz hakkım değil o acı sözün niye

İrfan KORKMAZ 28/12/2015