“Dünya üçüncüsü,Türk A Milli Futbol Takımına Şükranlarımla...,,
Otuz sekizden sonra,
Bizi bizden çaldılar.
Turan’ımızı, Kızıl Elmamızı;
Her şeyimizi aldılar.
..
Köyümüzün adı Hacıveli'dir.
Kars'ın çevresinde adı bellidir.
Gençleri okumuş çok hünerlidir
Umudum özlemim can Hacıveli.
Üst taraf Bulanık aşağıda Subatan
Kırkgözün suyudur cana can katan
..
Dağlar denize dik,
Olmasaydı bu kadar.
Yazlar sıcak ve kurak,
Kışlar ılık ve yağışlı olmasaydı.
Mesela gayri safi milli hasıla,
Bu kadar gayri safi olmasaydı.
Hani ayrı gayrı olmasaydı hiç.
..
dün gece rüyamda gördüm seni
kuyruğunu ağır ağır çarparak
süzülüyordun derinliklerde
siyah bir orkaydın koyumavi okyanusta
birden
sanki nedensiz bir delilik
..
Ben şimdi bir sigara yakmışım bu gece, yanında da bir bira çok mu? Bekçi amca.
Biliyorum bu parkta içki içmek yasak. Beni kimin şikâyet ettiğini de biliyorum.
Beş dakika önce, şu banklar da oturan iki yaşlı teyze. Hani birinin boynunda kırmızı şal vardı. Hatırladın dimi bekçi amca.
Gel otur hele bir şeyler anlatayım sana, sonra gideriz karakola.
..
elimde bir fırça
boyuyorum kendimi aynalarda
yırttım gömleğimi, eteğimi
bir blucin giyip çıktım
kendi sağırlığımda...
futbol oynadım
..
Çocukluğumuzda; her oyunun bir mevsimi vardı,
Lakin, tüm oyunlarımız bayramlarda ortaya çıkardı,
Bayramlarda gök kubbe bile bize dardı,
Sevinç beldelerine uçururdu bizi bayramlarımız.
En temiz nefesi bayram sabahında alırdık,
En saf tebessümü bayram sabahında ederdik,
..
“İnsanların sizinle ne kadar az ilgilendiklerini bilseydiniz, onlar için gösterdiğiniz tüm çabaların ne kadar gereksiz olduğunu anlardınız.”
Diyordu okuduğum bir kitapta ismini hatırlamadığım birisi…
Fakat yaşam koşuşturması içinde, içine girilen ortamlar, diyalog kurulan insanlar ve bu yüzden takınılması gerektiği düşünülen tavırlar insana aslında çok da tanıdık gelen bu düşünceyi unutturuveriyor bir anda. Ve sahte bir surat takınarak, bizim olmayan davranışlar ve fikirlerle beraber yürümeye başlarız. “Bu ruha bu beden, bu bede bu ruh ters…” durumlarını yaşarız, adeta. Giydiğimiz onca elbise içinden, taktığımız bunca maske arasından kendimizi bir daha ulamamacasına kaybederiz. Bizim olanı, biz olanı aramakla geçer bunda sonraki ömrümüz. Ve kaybolmak hissi, terk etmeyen tek sevgilimiz bizim…
Bu duyguları yoğunlukla yaşadığım yerler oldu benim için, gittiğim ilk büyük şehirler; İstanbul, Ankara, İzmir ve Sakarya gibi….
Sözgelimi bindiğim bir otobüste ilk zamanlar yadırganmayacak bir oturuş şekli, insanlarla kurulacak ilişkilerin sınırları hep düşündürtürdü beni. Girdiğim, kapalı bir mekanda oturanların beni beklediklerini ve herbir çift gözün beni izlediğini düşünürdüm.
O zaman maskeleri olanca hızla takacak manevra kabiliyetim de gelişmemişti. Psikolojiden öğrendiklerim sonradan imdadıma yetişecekti. Savunma mekanizmaları gittikçe hayatımın bir parçası ve onu kolaylaştıran dostları oldular. Kah pollyanna’ydım kah mantığa bürüyen, eşekten düşüşünü “zaten inecektim”’lerle açıklayan bir tuhaf olup çıkmıştım.
Ve İstanbul şehri, hayallerim genişledikçe Siirt’i gözlerimde un ufak eden kartpostalların vazgeçilmez manzarası. Böyle bir şehir vardı ve ben ona siyah-beyaz kutunun ekseriyetle Türk Filmlerinde rastlardım. Ve en çok kartpostallarda..
..
Bu gece sanki bitmeyecek,
Bu sabah gün doğmayacak gibi,
Önce resmine baktım sonra,
Yıldızlara, elim titredi.
Önce geçmişi, Sonra seni ve,
Güzelliğini düşündüm, seni düşündükçe,
..
Futbol maçımız var
Yabancı bir takımla
İyi oynamıyorlar millilerimiz
Yenik durumdayız
Maçı anlatan spiker habire
Suçu hakeme yükleyerek bastırıyor
Yunanlı hakem şöyle yaptı
..
Kabuslar Tiyatrosunda
basit birer kuklayız,
İpleri her zaman
Başkalarınca çekilen.
Bize verilen rolleri
sadece uyguluyoruz
Adına da bunun
..
Hayat varoşlarda başlar gözüm!
Ya küçülen omuzlarda yükselen
Bir simitçi tavlasında,
Ya da ilk alın terinin damladığı
Boyacı sandığında.
Hayat varoşlarda başlar gözüm!
..
Gözlerim hala o çocukluğumu arıyor
farkında mıyım bilmem
hani saklanan arkadaşlarım
Dut ağacının arkasından ya da bir evin köşesinden
sanki her an karşıma çıkacakmış gibi
çok zaman geçti belki
..
Özledim,
Kırlarda koşmayı,
Kuzuları otlatmayı
Ve kuşları kovalarken düşmeyi.
Özledim,
Saklambaç oynamayı,
..
Şu bilim asrında hala kanarız
Bu saflık nedendir anlayamadım.
Dolduruşa gelir sonra yanarız
Yangına su olup damlayamadım…
Aziz nesin haklı gibi görünür
Çok mu? Safım aklım is’e bürünür
..
Akşamdan kalmaydık işte!
Bu boş zamanda
Hep hastalanırdık, yaralanırdık.
Açamazdık gözlerimizi,
Akşamdan kalmaydık işte!
En büyük K.D.V ler uygulanırdı ikimize.
Hiç fatura almazdık
..
Canım Yavrularım; Sizden ayrılmak ne kadar zormuş, artık dayanamıyorum.
Siz gecemde rüyam, sabahları kahvaltım, kahvaltımda sosisim, balım, çayımda şekerim, yemeğimde tuzum, biberim, soframda ekmeğim, gönlümü doyuranlarım benim.
Siz çöllerde serabım, sahilde denizim, dağlarda ormanım, şelalem, gökyüzünde ay ve yıldızım, gündüzleri güneşim, dünyamı aydınlatanlarım benim.
Siz gözümde kanat çırpan martı, denizde yunus, bahçemde gül, penceremde bülbül, kalbimde umut, hayallerimsiniz benim.
Güzel Yavrularım Benim;
Hayal ediyorum sizi, piknikte döner yerken, havuzda yüzerken, dondurma yiyerek sahilde gezerken, lunaparkta eğlenirken, misafirliğe giderken, evimize misafir alırken, boynuma sarılırken, öperken, canım babam derken...
Hayal ediyorum bayramlarımızı, ne güzeldi değil mi, anneler, babalar günü, ya doğum günleri, çok üzülmüştük bir gün nasıl da ağlamıştık, ama en çok gülerdik hani,
Hayal ediyorum sizi yemek yerken, ders çalışırken, okula giderken, hatta okuldan kaçarken, masa tenisi, futbol, voleybol oynar, güreş yapar, stadyumda koşarken, hayal ediyorum sizi maç seyrederken,
Hayal ediyorum sizi zeybek oynar, bale yaparken, şiir okur, şarkı söyler, drama yazıp oynarken, hani bensiz oynamazdınız,
Tatlı Yavrularım benim;
Hayal ediyorum İnci’min su getirmesini, Derya’mın “Müdür baba çay getirdim”, Duygu”mun “kahve yaptım müdür baba” demesini, Songül’ün çikolata istemesi, Yılmaz’ın bana ne bana ne demesini, Aynur’un küsmesini, Mesut’un gülmesini, Yasemin’in yanağımı ısırmasını, Can”ın koşmasını hayal ediyorum ama “aman düşersin yavrum” diyor, irkiliyorum,
Canım yavrularım;
Artık dayanamıyorum, bakmayın bana öyle.
Yuvamızın topraklı yolları, şirin yuvanın, çaresiz değilsiniz benim gibi.
Bırakmayın beni, bırakmayın beni el memleketlerinde, kuru selvilerin dibinde,
Komayın, komayın beni kokularınıza hasret,
Komayın yüreğimi kırık dökük, komayın çaresiz, boynu bükük,
Canım yavrularım, ne olursunuz, siz yine de götürün beni Yalova’ya,
Hayallerim gerçek olsun, sizi bir kez olsun göreyim,
Hani Mayıs’ta sevmiş, Haziran’da sevdalanmıştım ben size,
İsterseniz gömün beni, bir haziran sıcağında,
Ama ne olur, alın artık beni çocuklar, alın buradan,
Aşklarımla, hayallerimle, hasretimle, anılarımla alın götürün.
Alın götürün, komayın beni burada kırık dökük,
Komayın, komayın beni el memleketlerinde, komayın çaresiz, boynu bükük. Ali YURDAKUL - Müdür babanız
(Fethiye - 2007)
..
Ruh halleri bozuk, maçı seyreder
Oynanmış oynanan futbol dengesiz.
Çerçeveyi görse ne farkeder
Filelere giden o gol dengesiz.
Yazılı ve görsel basın dengesiz
Verdiğin vereceğin pasın dengesiz.
..
Hoşça kal Karaören köyü
Çıktım yola gidiyorum
Yedim ekmek içtim suyun
Çıktım yola gidiyorum
Seyrettim Hasan dağını
Dolandım üzüm bağını
..
Futbol saha komiseri diyorlar
Oyun kurallarını biliyorlar
Kontrol için üstüne geliyorlar
Onlara soruyor İbrahim Abi
..
Futbol şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Futbol ile ilgili şiirler ve sözleri
Spor deyince futbol gelse de akla,
Oynayacağın birçok spor dalı var,
Her sporda yarıştığın zaman hakla,
Sevip başaracağın çok spor dalı var…
Bizim İnsanımız alışmış hep futbola,
Tabi futbol koşarak oynanır ayakla,
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
''İstanbul Zeytinburnu'nda Bilgi Evleri'nde üretilen robot şınav, mekik çekiyor, takla atıyor, futbol oynuyor. Türkçe konuşup, dans eden robot oynadığı zeybek ile görenleri şaşırtıyor.'' BASINDAN
Bize, hem de Ege Yöresine has bir oyun zeybek tabi ki... Ya da şöyle söylemem lazım. Bize, ege yöresine has bir oyundu, şimdilerde robotlarda oynuyor demeli belki de... Müzik eşliğinde gayet de güzel zeybek oynuyor robotumuz. O değil de şimdi bir de bunların seri üretimini yapıp da hepsine birden toplu zeybek oynatırlar ise robotlardan kurulu bir folklor ekibimiz olur. İnsan çalar robot oynar da diyebiliriz. İtiraz eder mi robotlar yoksa çalgıcılarda robot olmazsa vallahi de billahi de oynamayız diye...
..
Bu Thomas bizim mahalleye geldiğinde öyle Karamürsel Sepeti gibi tıfıl bir bebe idi. Babası ateşe miymiş neymiş. İngilizlere soğukkanlı derler ama bu pek bir sıcakkanlı çıktı, belki de buraya gelince kanı sıcaklaşmıştır zaar, çocukluktan mıdır nedir, biz de pek bir sevdik keratayı. Allah var o da bize ısındı hemencecik. Arada Türkçe öğretmeye çalışıyoruz ona, o da bize İngilizce öğretmeye çalışıyor kendince ama biz yetenek düşmanıyız ikimiz de Osman ile ben, daha şunun şurasında orta birinci sınıfız ne yapalım.
Aldım karşıma bir gün anlatıyorum : ''Thomas bak bu toop, bu bisikleet, bu ekmeek, bu ağaaç'' ...Aynen dediklerimi tekrarlatıyorum kerataya, ilkokul bir talebesi gibi. O da ''yeees yeees'' deyip, kendi aksanı ile söylüyor biraz kelimeleri yuvarlayarak. Arada gülüşüyoruz kıkır kıkır...
Bir gün yine Osman ile top oynarken bu yanımıza yavaşça geldi. ''Velkam velkam Thomas''dedim, o da hali ile İngilizce ''hoş bulduk'' cevabını yapıştırdı, sonra bir bana baktı, bir Osman'a baktı. ''Oooo siz futbol oynamak var çok güzeel çok güzeel'' Ben pek bilmem de bizim Osman döktürür yani, ayağından top dahi alamazsın keratanın, bizim mahallenin tescilli gol kralıdır. Thomas'a döndüm ''Gel Thomas kardeş sen de az tep bakalım''
Top da plastik top ha, öyle meşin yuvarlak filan değil, parasız pulsuzuz biz, gariban kapıcı çocuklarıyız, her ne kadar Kavaklıdere'de otursak da. Senin Thomas topu bir aldı eline tartıyor sanki, elinde bir iki zıplattı ''O yeee'' filan gibi bir şeyler söyledi. İçimden dedim ''ne yapacaksın ağırlığını oğlum, günahlarına sevaplarına mı bakıyorsun topun, geç karşımızada bir iki çalımla belini kıralım, sonra da arkadaşlarımıza hava atalım İngiliz'in belini kırdık diye . ''Sanki içimden geçen cümleleri duymuş gibi, elinden ayağına hafifçe attı, hareketler yapmaya varyete yapmaya başladı. Önce beni aldı karşısına. Bir sağa yatırıyor bir sola, dört döndürüyor çevresinde. ?'Ben zaten iyi bilmem de, dur hele Osman şimdi senin havanı indirir, gazını alır''dedim Thomas. Bu Osman'ı da aldı karşısına, baktım onu da dört döndürüyor, peşinden arkasına nişadır sürülmüş at gibi koşturuyor. Osman'a bir kaş göz işareti yaptım Thomas'a çaktırmadan, beraber girelim şuna ayağından topu alalım birader. Yok mümkünü yok. Adam bize top göstermiyor.
..
Insanlik ve zaman mekan büyüklügünde seyler
Seyler derken dertler sorunlar konular olaylar haller meydanlar
Bir sonsuz gelis gidisin felakete dönüsmeden evveli carki devrani
Konustuklari komsusuzluklar kadar sig
Bayat
Yüzeysel
Anlamsiz islevsiz iceriksiz bencil bunak
..
