Füsun Şiiri - Ali Özer

Bu işkence, bu füsun neden?
Ne ile tutuştu, bu gönlüm senden.
Her ana aşkınla yanmakta bu sinem
Seni sevmekte, seni anmakta, sana ağlamaktayım.

Konstantin'in, hayallerimin şehrini görmekteyim,
Kızıl Elma'nın kalbini.
Görmekteyim, her sabah cihana doğan güneşi,
Her ocakta yanmayan özge ateşi.

Bekledin yıllar yılı bir güzeli,
Sen zaten güzeldin bildim bileli.
Nebîler Nebîsi muştuladı, askerini, fatihini
Sen hayallerin fatihi, Fatih, senin fatihin İstanbul.

Senin aşkındı, karadan gemiler yürüten,
Denize atın sürdürüp, kendinden geçiren.
Yataksız döşeksiz,
Uykusuz gecelerimin sebebi!

Haykırmakta, boğazın serin suları
El açmış ağlıyor, arşa değecek sanki surların başı.
Tarih her an tekerrür etmekte, Sultanahmet, Ayasofya
Zaman karışmış, Çelebiler yeniden fetihte.

Kayıkların sesini, Topkapı'nın nidalarını, ağıtlarını duymaktayım,
Hayalimde, Yedi Kule'de biten hayalleri,
Hayal içinde hayal İstanbul'u tutuyorum,
Avuçlarımda, düşlerimde gördüğüm seni.

Anladım! sırlar içinde sırsın,
Kalbin işisin, gözle görülmezsin.