Kadın önce insan, sonra eştir
Annedir, evlattır, kardeştir
Gülü tutmasını bilene gülistan
Bilmeyene dikendir
Oysa kadın; tarlayı eken, hasatı biçendir
Kadın; kan kusup, kızılcık şerbeti içendir
Hayatta kimse kimsenin kıymetini bilmez ya hani
Kırar döker sevdiklerini....
Aklına bile gelmez almak gönüllerini
Hayatından kayıp gittiğinde
Anlarlar değerini
Çünkü doldurmaz kimse kimsenin yerini...
Annelerin ahtapot gibi kolları olsa,
Erkek kız ayrımı yapmaksızın
Bütün çocukları sarıp sarmalasa
Onları sevip koklasa, sıkıntılarını harmanlasa
Çocuklarımız sevgiye doysa
Tecavüze uğramasa
Dünyayı "ÇOCUKLAR" yönetseydi;
Ne savaşlar olurdu, ne kavgalar
Ne de oluk oluk kanlar dökülürdü
Silah diye bir şey olmazdı
Sadece su savaşları yapılırdı.
Hansel ile Gretel masalındaki gibi pastadan evler,
Allahım dünya değişti
Eskimiş düşünceler paslanmış çiviler misali değişmedi...
Aynı suda iki kez yıkanılmaz
Geri kafalılar gelişmedi
Bilgi çağındayız oysa
Duayla yeneceğiz zihniyeti örtüşmedi....
Kendimi bildim bileli,
Şükür dilimden,
Dürüstlük kişiliğimden eksilmedi
Yine de kıymetim bilinmedi....
Kuraklık oldu da içimde,
Kimse yağmur duasına gelmedi...
Anlaşılmadığın yerde konuşmak seni yorar
O zaman dur ve seyret
Hayatın içinde izlemeye değer seyirlik ömürler
Ömürlük seyirler var...
Aramadığın kadar örümcek beyinli dar kafalar
Etrafına ışık saçanlar
Sancı artar, bebek gelir
Bebek büyür, gençlik gelir
Gençlik biter, yaşlılık gelir
Sağlık gider, hastalık gelir
Varlık biter, darlık gelir
Ömür biter, ölüm gelir
Ülkemde kasırgalar esiyor
Aklımda Atam var
Sana minnet borçluyuz
Yüreğimde yatan var
Ana kuzularımız şehit düşmüş
Bize artık vatan dar
Kadın diyorum
İnsanoğlunun anası....
Seni doğuran büyüten,
Emeklerken yürüten mübarek insan
Kah kızın, kah kardeşin, kah eşin
Bildiğimiz gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!