Fulya Çelikbilek Şiirleri - Şair Fulya Ç ...

büyü/r erken gece boşluğu / körüm yolum üşür

Martı özgür

Uçuyordu

Balıkçının çaparisine

kıyın kıyımdan uzak

tuz bandım gözlerime

acıyı kucakladı deniz

Kasımpatı akşamları ömrüm
Gün batışlarını beklemekte
Benim sensiz kokan sensizliğim
Gözlerimle sana yenilmekte

Saldım bendeki şahlanmış atları

İçindeki ezgiyi nereye
Koyacağını bilmeyen,
Sabah ışıklarınla
Hüzünlenen,
Sararmış otların arasında
Açan Minem.

Ne o
Ne bakıyorsun
Tanımadın mı?
Tanıman lazım
Hemde hemen tanıman
Yine tanıyamadın değil mi?

sen
kime
neden
nasıl
nerede
gelirsin

Ve kadın
eteklerinin ucundan geride kalan gençliğini döküp, yeni bir yıla daha girerken çok gerilerde kalan bir güne uzandı gözlerinin ucuyla...


Kapıdağının bir köyü olan Narlı'dan duyulan şarkı sesleri ile uzaklarda görünen erdek'in gözkırpan ışıkları ve geceye inat denizle oynaşmak için gelen dolunayın ve denizin sahili okşar gibi hafif dalgaları arasında, şeytanın bile uğramadığı adanın o ıssız koyunda, bir ağustos gecesinde Ateş böceklerinin ışıltıları ile, denizden esen rüzgarın tuzlu buselerini teninde hisseder...