Yapayalnız dünyamda,
Tek başına suskunluklarım....
Aramızda uzun mesafelerimiz,
Kalplerimiz dizdize.....
Bir dost,bir sevgi,bir ses bekleyerek,
Dayanamadın hayat,
gün ışığına çıktın artık
seni sakladıgım derinliklerden...
ışık yagıyor hüzün yerine,
nedense şimdi mutlu yagmurlar,
Benim,
Adım yalnızlık,
benim adım cığlık cığlık sevdasızlık,
ben bilirim..
Doğum sancısı çekiyor gün be gün,
Pembe düşlü mavi hayallerime,
Sakın rüyalarında dokunma....
İçimdeki sönmeyen ateşin,
İçimdeki fırtına.....
Gel bana diye seslenişin haykırarak,
Susmuyor sevgilim cığlıkça....
Kaybedilmiş
Dengelerden ne varsa
Geriye kalan...
Soguk bir kış sabahında
Aklımda yine senden.....
Kaç hayat yaşanır,
Kaç hayat sığar bu ömre,
Kaç kere doğar insan,
Kaç kere ölür her gidişinde.....
Bir karalama sayfası oldu sevgimiz,
Hani askerler ölmez,
Analar ağlamaz diyorlardı,
İşte ağlıyor herkes......
Nerdesin memedim nerde?
Hangi hain pusu yıktı,hangi hain kurşun
bir masalmış,
aşkımız..
pembe sandığım,
geçen kara yıllara inat,
heyhat...! ! !
Bir mutluluk oyunu oynasam diyorum,
Süslensem,giysem pembelerimi,
En sevdiğim renklerle doldursam tualimi,
Şiirlerimi donatsam aşkla,
Bir ömre sığdıramadığımı,
Bir günde harcasam bozuk para gibi......
Bu gün yine batıyor güneşim,
Evlerin çatılarından ağır ağır,
Morluğu çöktü akşamın,
Yine bu suskun yüreğime......
Kaç güneş daha batacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!