Bir dünya yarattım,
İçinde sevgi,mutluluk,pembe,mavi,
Birde senle ben olan....
Bir dünya yarattım sevdiğim,
Hüzünleri,kederleri,
savrulur,
buğdayın ince çiçeği.
ve,
allah’tır,
gökyüzüne biçim veren,
her deli rüzgar estiğinde...
Hayat...! seninle işim kalmadı artık,
Sen degilmisin beni acıya atan,
Tutunacak bir dal bırakmayan,
Ailemi darma duman eden sen değilmisin,
Hayat.......!
Bu gün yine ne cok seviyorum seni ben,
Bana aşk fısıldayan sözlerini..
Beni mutlu etmek için döktüğün dillerini,
Sevgime o telaşlı hallerini...
Her sesini duyduğumda farkediyormusun?
Kalbimdeki deli çırpınan güvercini.
İptalim artık sevdalardan,
Ne eski aşklar kaldı,
Nede güvenilecek dostluklar....
Herşey yalan,herşey dolan,
Bir menfaat düzeni olmuş dünya,
Yine gün akşam olmakta,
Ne bir ses ne bir nefes...?
Soluk almak zorlaştı an be an...
Yılgınım yıllara
Ne cabuk geçtiniz yaşlarım..?
Elsisizim,ayaksızım,dilsızım,
Sen benim dört mevsimim....
İlk baharımsın,
Her sabah yeşeren tomurcuğum,
Serin,sakin,dingin havam,
Bahcemde yasemin,hanımeli,
Yedi veren gülüm.
Yılların özlemi,birikimi,donanımı varmış,
Bu serseri gönlümde.....
Ne kadar sevilesi bir yürekmişim,
Hayretim geldi kendime.....
Gençlik yılları heyecanıyla bile,
Yazmadığım şiirde.....
Cok uzak şehirlerde,gönül bağıyla,
Birleşik iki yürek,
Nasıl nehirlerin denize,toprağın suya,
çiceğin güneşe,
Birbirimizin sevgisine hasret....
İlk gençlik hayalleri gibi,
“Unuturum! ..”
desem de aldırma bana..
ciğerim yanar aklıma geldikçe,
bir kor gibi,
sessiz ve derinden yanar yüreğim..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!