bir hançer saplanır her günbatımı yüreğime
gözlerimden iki damla yaş kopar gelir
senin sarhoşluğunla titrer dört bir yanım
her gün pembe bulutlarda kaybolurken güneş
ben sonsuz acılara kucak açarım
fırlatıverdin acıları yüreğime yumruk yumruk
usumda patlayıverdi
düşüncelerin en çirkefi
sende yosun tutmuş bir kalp
bende aşka susamış bir gönül
peşinde uzayıp giden gölgenim şimdi
Tüm sevgimizi yüklenmişken şu an evren
Ne sen garip, ne ben, ne de Samsun mutsuz
Baktım, gözlerinde sevginin en ölmezi
Mutluluk şarkısı bu uzaklardan duyduğumuz…
Karadeniz’i seyrediyoruz diz dize göz göze
Sen aklıma düştüğün zaman
Kederle kolkola olurum
Hüzün yüklenir tüm saatler
Sevip kavuşanlara düşman olurum...
Sen gecelerime girdiğin zaman
Açtım sevgi pencerelerini sonuna dek
Tüm meyhanelere kilit vurdum
Kadehler paramparça
Ayak diplerimde
Dilimde nihavent bir şarkı
Birazdan güneş doğacak
sen her an benimle olmalısın selvi boylum
ellerin ellerimde alev alev
gözlerin gözlerimde bir ışık olmalı
kalbimdeki ilk itiraf sen
senin ölümsüz sevgin olmalı
Gözlerimde Karadeniz’den bir damla su
Umman olmuş yüreğim dolup taşıyor
Tüm sevenlerin dilekleri bende
Terkedilenler benden yana
Bekleyenler benimle...
Birkaç mektubun kaldı senden bana
Bir onlar var ardında bıraktıkların
Renk renk,boy boy
Özlem kokan mektupların...
Kimini okul sıralarında yazmışsın kaçamak
güneş bir başka doğardı bu şehirde bir zamanlar
horozlar bir başka muştulardı sabahı
........Sokağı sen demekti o zamanlar
tüm Samsun bizimdi
o mavi badanalı ev yalnız ikimizindi
Ne meyhanelerde sabahlayışlarım
Unutturabildi seni
Ne nihaventler, ne rastlar
Ne de karanlıklar alabildi seni benden
Bir nebze olsun eksilmedi yüreğimdeki sevgin
Bak o ölümsüz aşkınla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!