Günler geçse de olmuyor.
Günler bitse de olmuyor,
Günler gelse de olmuyor.
Günler gitse de olmuyor...
Olmuyor.
Ölmeyi unuttum bir kış sabahında
Gözlerimde bir bakış bir başkaldırış
Ölmeyi unuttum bir yaz akşamında
Sözlerimden bir varış bir yaradılış
Sabrediyorum ölümü
Önce sen beni buldun!
kulpu kırık iki kapılı bir evin önüne
tam kapıdan çıkacakken
aklıma takılan sen
geldin ansızın
gözlerin bende değildi
Her zaman senin için benden bir kurtuluş yolun olduğunu varsaydım.
(+ -)
Gülümse yazıyorum...
Öyleyken öyle,
Böyleyken böyle, olmaz.
Olacaksa;
Öyleyken, öyle olur.
Böyleyken de böyle olur.
Tamam mı ?
Önce çıkartıyorsun göğün yedi kat üstüne
Sonra bırakıyorsun aniden
Yerle yeksan ediyorsun, her yeri
Bakmıyorsun bile
Önce gülüyor, kokluyor, öpüyorsun
O zaman ...
Çıkar kalbini kafesinden.
Yeter nefret ettiğin, yeter!
Kullan kalbini.. harca bizi.
Hiçbir harf,
Hiçbir yazı,
Hiçbir şiir,
Hiçbir şarkı.
Özlemeyi anlatamaz.
O yüzden yazmıyorum.
Gecenin ortasında bir adam dolaşıyor başıboş.
Sokakların dili karışmış, kaldırımların taşı yok.
Ölüm karanlığı çöküyor üstüne, elleri bomboş.
Sanki koşan ayakları değil, duvarların sesi yok.
Sabahı beklemeden dolaşıyor bir adam başıboş.
Bakarken kanmışım gözlerine, seni görmezden gelirken.
Gözlerimin haberi olmadı, kalbim bu derde düşmeden.
Kör talih kendini bulmuş, gözlerinde yolumu beklerken.
Söz dinlemiyor kalbim, gözlerimde gözlerini görmeden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!