Fiske Şiiri - Reyhan Sur

alt yazı gerektiriyor düşüncelerim
düşünce gölgeliyor gözlerini
suskuda cinnet geçiriyor kalemim

gecenin yastığına serdim şiirlerimi
uyku tutmadı
sıyırdı bulutları ay.. çıplaktı

martılar uçuşuyor o saatte
ben sesimi yutuyorum avaz avaz
sarsılıyor nefesim

bulutları emzirirken gökyüzü
efkar bulutu soluyor sigaram
odamda fesleğen kokusu

doğuşuna koşuyor güneş
güzelliğin ve iyiliğin uykusuzluğuyla

kuyunun dibindeki taş kadar duru ve yalnız
yüreğimde güvercin özlemi

varlık neden neden yokluk
kimdir büyük küçük kimdir
neden çözülür insan

bir eksen iki kefe binlerce dara
tartıp tartıp döküyorlar insanlığı toz yollara
buldozerler geçiyor üstümüzden

görsel bir duadadır hep devingen çimenler
ve karanlık duvarlarda soğuktur gölgeler

tuzak kurmuş masal kuşlarına yıldızlar
demir kapısını sürgülemiş bulutlar
yağmura sürgündeyiz

yapraklara yazdım sevda öykümü
bir türküdür yaktım hepsini
öyle bir ateş düştü ki içime
söndürmem yaksa da üşütse de

fısıltıyla konuşuyor mutluluk
sarı bir tebessüm patlıyor odakta
kırılıyor kirpiklerim

bağlarından salıverdi sesini
susmak bilmiyor sevgi
parlıyor kınından fırlayan sustalı bıçak gibi

buğday başakları gibi dik
ve çimenler kadar çok
yoksulluğun arasında geziniyorurum

çalışmak umutsuzca
mezarını kazmaktır kendinin
ve hakaretidir gölgelerin

size de mola verdim mevsimler
özleyeceğim sizi

tutam tutam alır götürür beni
incecik inen yağmur.. kutsal bir inanç gibi