Fısıldar Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

FISILDAR
Ne zaman dinlesem bu konferansı,
Gizler buğulanır, haller fısıldar.
Ruhumu incitir, elem refansı,
Sözler buğulanır, seller fısıldar,

Taht kurayım derken gönül bağına,
Yapıştırıp karasevda ağına,
Sürüklerken beni gam batağına,
İzler buğulanır, miller fısıldar.

Dermanım kesildi ayak, dest'imde,
Fırtınalar eser başım üstünde,
Yürek ümit kesti beden pistinde,
Gözler buğulanır teller fısıldar,

Gönül sarayında hüzün pişende,
Saçın sakalına aklar düşende,
Damarın kuruyup cilt büzüşende,
Özler buğulanır beller fısıldar.

Hayat pınarının durduğu yerde,
Işıklar kararır kapanır perde,
Yiğit muhtaç olur ise namerde,
Dizler buğulanır eller fısıldar,

Müçtehit'im hava ile karadan,
Nasiptar değilsen zikri kuradan,
İnayeti esirgerse yaradan,
Yüzler buğulanır, diller fısıldar.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi