Hep birileri gidiyordu. Kimse kalıcı değildi. En son benden giden kimdi ve götürdükleri nelerdi. Hesabı tutulmayan şiirlere gömülmüşlüğüm ve uslanmaz kalemin bana çektirdikleri karşısındaki acizliğim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta