/bizim oynadığımız oyun., sadece kendi oyunumuzdu.
suflörün fısıltıları bir kulağımızdan girip., öbüründen çıkıyordu./
ve gözleri mahmur sabahlarda, ilk ışıkları ile uyanarak günün
hiç kimseye ait olmayan her yerine., el koyuyorduk yeryüzünün.
gülüp., oynayarak..,
başıboş mevsimlerde açan çıban ağaçlarını, kökünden budayarak
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim