Fırıldak Şiiri - Ömer Çelik

Tarihten ders alanlar, gaflete kapılır mı?
Arifler memleketin haline ağlıyordu.
Fırsatçı bir kumpasla siyasete atıldı
Muhtelif odaklardan methiye yağıyordu.

Dozundan fazla yetki, şaşırttı, bocaladı
Gardını tez alanlar, zihnini kurcalardı.
Bizans entrikaları, zatın icadı mıydı?
Kendini cambazlığın mucidi sanıyordu.

Pervane kuşu gibi, her yöne dönüyordu
Tezat karakterle sanal kabine kurdu
Her birinin akdini vaatlerle doldurdu
İmajı, itibarı tamamen dibe vurdu
Aklıyla övünürken, alemi kınıyordu.

Gitgide yükseltirken hırsını, öfkesini
Yok muydu fıtratında zerre utanma hissi?
Rekordur yeryüzünde mağlubiyet serisi
Yine taparcasına severdi koltuğunu.

Sinsi hesaplarıyla sürdürürken yarışı
Hasmane tavırlarla dehlizlere dalmıştı
Asıl şahsiyetleri peyder pey harcamıştı
Fason karakterlerle gücünü sınıyordu.

Her sıfatı örter mi masumiyet maskesi?
Hokkabaz sufle verir, hilebaz rol keserdi
Yalağına kin kusan, yamağın kıdemlisi
İfrazatla masumun karinesi bozulur mu?

Kitleler onca sene, çok tiyatro seyretti
Fırıldak hangi akla, mantığa hizmet etti?
Bütün manevraları, fiyasko ile bitti.
Her patinajda çamur attıkça batıyordu.