Fırsatçı Şiiri - Ömer Çelik

Tarihten ibret alan, gaflete kapılır mı?
Arifler memleketin haline ağlıyordu.
Fırsatçı bir kumpasla siyasete atıldı
Muhtelif odaklardan methiye yağıyordu.

Güç, kuvvet devşirince, şaşırdı, bocaladı
İşin ehli olanlar, zihnini kurcalardı.
Bizans entrikaları, zatın icadı mıydı?
Kendini cambazlığın mucidi sanıyordu.

Pervane kuşu gibi, her yöne dönüyordu
Farklı karakterle sanal kabine kurdu
Ahalinin nezlinde vasattı, dibe vurdu
Aklıyla övünürken, alemi kınıyordu.

Gitgide yükseltirken hırsını, öfkesini
Rekordur yeryüzünde mağlubiyet serisi
Yok mudur fıtratında dirhem utanma hissi?
Bıkmaz, taparcasına severdi koltuğunu.

Karanlık dehlizlerden sürdürürken yarışı
Pusulasız, rehbersiz rotasından çıkmıştı.
En kadim dostlarını yüzüstü bırakmıştı
Fason karakterlerle gücünü sınıyordu.

Kitleler onca sene, tiyatro mu seyretti?
Bilinmez hangi akla, mantığa hizmet etti
Bütün manevraları, fiyasko ile bitti.
Dümeni enginlere bükmez mi insanoğlu?