Altın tepside sundular meyveyi,
Ham mı değil mi bakmadım.
Tepsiyi devirdim,
Alt ust ettım.
Alınmış dersleri...
Hiç saydım.
Gözlerinde...
Sana ozlemimi hatırladım.
Olmaz derken dusunmedim,
Ozlemle seni andım.
Dikenliydi bahcem,
Yıllar sonra budadım.
Sana dondum...!
Yuzumu,
Kalbimi,
Varlığımı,
Herşeyimle..!
Olanıyla,
Olmayanımla...!
M...
06.10.2004 – Istanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 6.10.2004 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!