Fire'ye Kadar Şiiri - Mehmet İslami

FİRE’YE KADAR

İsteyen istediğin vererek
Geldin ya yurdundan buraya kadar
Hırsın ile toprağını sürerek
Beslersin sinekten pireye kadar

Kızıl alma âşkı yürekte canda
Cevabına muktedirsen şu anda
Ver de feyzin alsın handa sultanda
Noktadan virgülden tireye kadar

Açın da gözleri at gözlüyle
Bakmayın, ahmağın öküzlüğüyle
Seyredin yamacı dik düzlüğüyle
Basar gözü ile dereye kadar

Yüzde seyredersen düşen çukura
Değer verme küfri miyâra kura
Teveccüh et Hak kelâmı okura
Bir katreden külli küreye kadar

İsterim ki her tarakta bezimiz
İstiyoruz her yemekte tuzumuz
İsterim ki her ocakta közümüz
Parlasın Hacer’den Sâre’ye kadar

Şîd’in tezgâhında dokundu isen
Davûd’un diliyle okundu isen
Seddi Zülkarneynden sakındı isen
Akın; Seddi çinden buraya kadar

Dişine dokunan helâlse eğer
Cana has ibâdet imişrtir meğer
Kendinde nakıslık fehminse eğer
Davuldan zurnadan curaya kadar

Dört kapının anahtarı elinde
Yüz on perecenin pervaz dilinde
Gönye,şakül, terâzi pergelinde
Tondan kilô, gram, fireye kadar

İlm-i irfan derki: dikkât et söze
Emânettir bedendeki can bize
Halkedince verdi şeref şan yüze
Üçgenden dikdörtgen, kareye kadar

Servetin; beş metre çaput İSLÂMİ
Sırttan alınacak kaput İSLÂMİ
Tahtın cansız tahta tabut İSLÂMİ
Âlem-i bekâ da süreye kadar

17/11/2018 Cümüaertesi
08 Rebiülevvel 1440