Fırat Kuşcu Şiirleri - Şair Fırat Kuşcu

Aynalar...
Yürek acıtır bazen...
Hele çizgi çizgi ise yüz..
Ve kaydadeğer bir aşk...
Yasanmamissa...
Henüz..

tam da oradasın...
güneşin battığı yerde....
hiç ağlamazdım ben...
düşmeden önce bu derde.....
görmesin gözyaşımı kimse....
adamlık var serde....

çoçukluğum...
bir simit kokusu...
yalnız dereler boyu..
yalınayak...
kurbağa yavrusu dolu şişeler...
ak sakallı namaz yüzlü dedeler...

Gözlerine hüznünü sarmışda gider yolcu....gider yolcu yalnizligina..ufuk kızıl gözler kızıl...düşünür...keşkeleri carpışır her adımda..dönmek ister dönemez..serde sarhoşluk vardır onun aşkına...yürür allah aşkına...ne gulmeler ne aglamalar görmüştür her yağmur..bir şey eksik der birşey eksik....olmadı bu hamur...gider yolcu yalnızlığın dibine...yusuf olup kör kuyuya dusende...ferhat olup mor dağları delende...hızır olup son suyumu verende...gözlerini çiçek çiçek derende...aşar yürekler boyu cürmünü...aşar sevda sevda yol bitirir ömrünü...kurutur koklamadan uzaktaki gülünü....görür aşkın binbir çeşit zulünü..yolda bitmez aşkda bitmez..bana en sevgili yeter dünya...başka aşk gerekmez...

Seni sevmek...
Kömür sobasinda..
Tüten demli bir çay..
Penceremi açtığımda..
Şehre dolan aşk kokusu.....
Seni sevmek...

Insan nasıl..
Şair olur...
Bilirmisin...
Ya sever..
Anlatamaz..
Ya sevilir..

geceyi iple çekiyorum...
sana kavuşmak için....
o yumuşacık mis kokan tenini...
suskunluğunu....
saygını ve sevgini...
iple çekiyorum gece olsun diye...

hiç olmazsa bir umudum vardı hayata dair....
oysa gece ne kadar siyahmış sensiz......
saçlarının dar ağacım oldu şimdi...
ruhum senden uzak bedensiz...
ayrılık sözleri gömülüyor...
kefensiz....

bir gün...
gözyaşlarım boğacak seni...
ve ben....
seni bekliyor olacağım...
döküleceğin denizde.....

Küçük duvarlar olurdu eskiden yol kenarlarında...aralarında harç olmayan kayrak taşlardan teşekkül...aralarında harç olmamasına rağmen yıllarca hiç yıkılmadan sapasağlam dururdu o duvarlar..guvenirdi birbirine o taşlar tıpkı o küçük mahallelerde yaşayan insanlar gibi...
Hep büyük şehirde yaşamis insanlar pek bilmez..dar sokaklarda evlerin rumbalari (balkon) yakın olurdu birbirine..karşı kapı komşuları arası bir cikrik duzenegiyle çalışan bir ip çeker çamaşırlarını asarlardi..o çamaşırlar asilirken ve toplanırken yapılırdı paylasimlar..bildirimlerde geceleri rumbadan rumbaya yapılırdı...- :) güven vardı...
Facebook twitter falanda olmadığından zordu bir kadınla bir erkeğin karşılaşması..ama olduğunda tadından yenmezdi aşk..guvenirdi aşıklar birbirine...aşk guvenince güzeldi..
Insanlar aşıklar ve hatta taşlar guvenirdi birbirine..tek yürek olurlardı..zaman güzeldi..ask güzeldi..aşklar şiir gibi sunulmaz..şiirler ask için dogarlardı o tertemiz yureklerden....