Hiçbir ayrılığa kefil olamam ben
Çünkü hepsi sebepsiz
Bütün bu kavgalar, dövüşler, vs..
Bir hiç uğruna
Aldatmalar nedensiz
Bu rotada ilerlemeye son ver kalbim
Aşklarımın diyarına gitmeye.
Küflenmiş aşklar yaşadım
Hayatın kolların da
Sen dalında açan çiçektin
Ben Newton’un kafasına düşen elma
Dört tarafı seninle çevrili
Issız bir ada olmak varken
Her yanına hüznün çöktüğü
Bir harebe olmak varmış kaderde
Her gördüğünü aşka yoruyorsun
Birini diğerine kırıyorsun
Bence sen aşkı yoruyorsun
Etme, eyleme yar
Her girdiğin kalbi soyuyorsun
Hüzün dolu eşyalar
Kaplamış evin dört bir yanını
Hepsinde farklı bir anı
Toz tutmaya başlıyor akrep yelkovanı geçtikçe
Hüzün dolu eşyalar var
Tattığım her şeyde yokluğunun izi var
İlk sigaramda bazen
Çayımdaki şeker oranında akşamları
Teselli aranan başka bir dudakta
Yokluğunun izi var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!