Birkaç yıl beklemişti bu scotch
Yalnızlığıma ortak olabilmek için
Bense o scotch’a kavuşabilmek için
Beklemiştim yeşillenmeyi
Şişenin göründüğünde dibi
Saat gösteriyordu 18:01’i
Duyguları yeniden örmek için çıkmıştı çatıya
Kiremitleri birbirine geçiremeden
Verdiği sözlerin arkasını getiremeden
Kayıp gitti ellerinden illegal sevdası
Yıktığı tabuları bitiremeden
Gururuna yediremeden
Gökyüzünden rengini almış
Bir o kadar da uzak bana gözleri
Ruhuma fısıltıdır
Beynimde yankılanır sözleri
Bitirirken günün yarısını
Başı omzuma paralel uzanır
Gördüğüm en son nokta yüz ölçümün kadardır
Hayatın önümüze sunduğu tüm yollar
Fırtınalı ve çamurlu
Boyu desen maki kadar
Tek kullanımlık maskeler takıyorduk yüzümüze
Derste hocanın karşısında başka
Müdür odasında nutuk dinlerken başka
Birini ayartmaya çalışırken başka
Hiçbir şey göründüğü gibi değil
Radyayson mevsimlerinde büyümüş bir neslin
parçalarıydık.
Aşkın kendisiyle yüzleşme cesaretimiz olmadığından
Şairane tavırlar sergilerdik burnumuz hafif dik
Acınası hayatlarımız silik
Biçare ruhlarımız bitik
Kalbi bitkisel hayatta
Farkına varamıyor
Hayatın renklerinin
Dokunamıyor tek bir şeye aşkla
Göremiyor etrafında olanları
Tuval üzerinde dolaşıyor kara bir kalem
Aklımdaki suretini yansıtmaya
Gözlerini çizerken
Aydınlatıyor odamı, dünyamı
Bakışlarının sıcaklığı
Dalgalanırken saçların kalemin ucunda
Ruhuma dökülen mevsim ellerin
Gönlümün kıyılarına vurur tüm gelgitlerin
Tenimde sıcaklığı saklı tüm öpücüklerin
Yanağımda çukurdur arsız gülücüklerin
Ay nazlanır tepede parlar bir başına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!